آخرین مطالب
امکانات وب
هر بار که زمان دیدار می آید
لرزه بر اندام می افتد
دل و دست از من دور شده
و قلب غریب دنبال تو می گردد؛
روزهای با تو بودن هایم را
که با خود مرور می کنم
چیزی جز رد پاهای تو نمی یابد
چه رخداد عظیمی بود دیدارت
با من چه کرد آن شعله نگاهت...
که گرمای نفس هایت را در کلامم جاری ساخت
و تپش های قلبم، راز زبانم را هویدا ساخت...
روزها و شبانگاهان که خود را می یابم...
با خود که خلوت می کنم
کافه های شهر را در ذهن خود می گردم
در آن سکوت دل انگیز دل
یاد تو در دیدگانم جلوه گر می شود
نمی دانم تو بی من چگونه ای
اما من...
هر بار که دلتنگ تو می شوم
آن دیدار اول را به یاد می آورم
آری
آن نگاه معصوم اولین دیدارت
مرا به گذشته های کودکانه ام برد
اما نه...
چگونه بر زبان رانم که تو را
که تو را تا آن روز نمیشناختم
مگر من سالها با خیالت زندگی نکرده بودم
با خیالم، با تو تا کجاها که سفر نکرده بودم
آری باز می گویم...
آن دیدار، اولین دیدار ما نبود
من سال ها تو را در قاب تنهایی هایم
در خلوت شبانه ام
در نجواهای عاشقانه ام
در ترنم دل انگیز روزهای بهاری
به شعر کشیده بودم
از تو گفته بودم
سروده بودم
مست عشق بودم قبل دیدارت
و با خیالت چه سفرها که نکرده بودم
بگذریم... اکنون چه مجال شکوه از فراق
دم وصل است اینک
بیا و در آغوش محبتت
مرا به منتهای دلداری هایت ببر
عطر نفس هایت
چون گلاب قمصر
بر روحم جاری شده
و مرا از خود بیخود کرده
و درمان آن جز حس گرمای محبتت نیست
و اینک... روزها و شب ها
سپری شدند تا ما را به هم رسانند...
و ما در تلاقی ایام
... از هم به خودمان رسیدیم
و دست در دست هم دادیم
برای آینده ای نیکو و درخشان
به امید روزهای طربناک
ای عزیزترین حادثه زندگی ام
و ای ناب ترین جریان حیاتم
تو را زیر چتر عشق و در نم نم باران از خدا خواسته بودم
از آن روست که نفس هایت بوی باران عشق می دهد
و صدایت چون ریزش باران دل انگیز است
دستانت را در دستانم بگذار
تا سرود عشق سر دهیم
و از هم برای هم بخوانیم
از قلب هم
از جان هم
برای هم
و با کلام چشمانمان
سرود محبت را
بخوانیم
ای آنکه دیدگانت چون گل های وحشی
و چون نسیم بهاری خوشنواز است
دلم میل به سوی تو دارد
بیا و مرا دریاب ای طناز گل اندامم
که تو سرود ناب منی
24 آذر 1400
موضوعات مرتبط: دلنوشته های شخصی
برچسب : نویسنده : javadsadigi بازدید : 147